Bioenergoterapeuta wytwarza silne pole energetyczne
Odkrycia ostatnich lat dowodzą, że bioenergoterapeuta podczas zabiegu wytwarza silne pole energetyczne. To pole składa się z różnych pól fizycznych, a każde z nich ma swój specyficzny zasięg, swoje własne pasmo częstotliwości. Dzięki temu wibracje o różnej długości fal docierają do najgłębszych części ciała, do wszystkich tkanek i narządów. Udowodniono korzystne działanie bioenergoterapii na mózg, układ nerwowy i układ hormonalny.
Jak pokazują badania Richarda Lee i Lu Yan Fanga nad wpływem bioenergoterapii na mózg ważnym momentem dla zrozumienia efektów działania bioenergoterapii w przywróceniu równowagi biochemicznej organizmu jest reakcja pnia mózgu, ponieważ właśnie tu znajdują się ośrodki regulujące pracę autonomicznego układu nerwowego.
Pomiary przeprowadzone podczas bioenergetycznego oddziaływania wykazały, że cały obszar pnia mózgu od rdzenia przedłużonego do podwzgórza wykazuje wzmożoną aktywność. Włączenie się reakcji relaksacyjnej jest skutkiem tej aktywności i ten fakt bez wątpienia świadczy o tym, że oddziaływanie biopolem wywołuję w organizmie osoby poddawanej terapii uruchomienie procesów samoregulacji i samo leczenia.
Układ nerwowy i hormonalny
Badania naukowe dowodzą, że pod wpływem oddziaływania bioenergoterapeutycznego zmienia się aktywność poszczególnych obszarów mózgu pacjenta. Dodatkowo następuje szereg reakcji powodujących korzystne zmiany w jego układzie nerwowym i hormonalnym.
Naukowcy Richard Lee i Lu Yan Fang odnotowali, że przekazywanie energii przez terapeutę wywołuje synchronizację fal mózgowych alfa. Dzięki temu następuje spowolnienie oddechu i tętna, zmniejsza się napięcie mięśniowe, i co ważne, normalizuje się ciśnienie krwi, oraz pojawia się uczucie ciepła.
Wszystkie te objawy świadczą o tym, że w organizmie osoby poddawanej bioenergoterapii włącza się reakcja relaksacyjna (ang. relaxation response) i uruchomione zostają procesy regeneracyjne organizmu. Naleźy zwrócić uwagę, że reakcja ta jest odwrotnoścoą reakcji typu „walcz lub uciekaj” (ang. fight or flight) towarzyszącej człowiekowi we wszystkich stresujących sytuacjach i zapewniającej odpowiedni poziom koncentracji i mobilizacji organizmu do wypełnienia zadania, między innymi dzięki momentalnej produkcji znacznych ilości adrenaliny.
Układ odpornościowy a stres
Zwolennicy holistycznego podejścia w medycynie mówią, że stan alfa, odprężenie ciała i pozytywne nastawienie umysłu potęgują działanie układu immunologicznego (odpornościowego). Stres fizyczny i psychiczny natomiast ma działanie odwrotne i znacznie osłabia wydolność tego układu.
W literaturze naukowej pojawia się coraz więcej dowodów na potwierdzenie tej tezy. W związku z tym w ostatnich latach powstało wiele rozmaitych terapii opartych na stymulowaniu połączenia umysł-ciało (ang. mind-body medicine).
Relacją umysł-ciało zarządza autonomiczny układ nerwowy poprzez wydzielanie neurohormonów i neuroprzekaźników, które z kolei oddziałują na wszystkie układy i narządy naszego ciała, regulując wszystkie procesy biochemiczne w organizmie.
Autonomiczny układ nerwowy
Równowaga dwóch części autonomicznego układu nerwowego ma kluczowe znaczenie dla zachowania zdrowia. Jeszcze w latach trzydziestych XX wieku wybitny naukowiec i noblista Hans Selye stworzył teorię, według której podstawową przyczyną chorób wewnętrznych może być zakłócenie równowagi tego układu. Współczesna nauka dostarczyła wiele dowodów na wsparcie teorii Selye’a.
Autonomiczny układ nerwowy zarządza tymi funkcjami naszego organizmu, nad którymi nie mamy świadomej kontroli. Są to przede wszystkim takie procesy fizjologiczne: termoregulacja, ciśnienie tętnicze, wydzielanie soków trawiennych i trawienie, praca serca i krążenie krwi, działanie układu wewnątrzwydzielniczego, przemiana materii, procesy gojenia i regeneracji oraz, co jest szczególnie ważne w leczeniu większości chorób, funkcjonowanie układu odpornościowego.
W zdrowym organizmie dwie części autonomicznego układu nerwowego harmonijnie współpracują, działając na zasadzie antagonizmu funkcjonalnego (Yin-Yang). Część przywspółczulna uaktywnia się podczas snu, trawienia pokarmu lub w stanie głębokiej relaksacji. Pobudzenie części przywspółczulnej sprzyja odpoczynkowi, i odbudowaniu wewnętrznych rezerw. Kiedy ta część ulega uaktywnieniu, większość procesów fizjologicznych spawalnia się, a jednocześnie włączają się reakcje biochemiczne skierowane na mobilizacje układu odpornościowego. Następuje regeneracja uszkodzonych tkanek i chorych narządów, zaczynają działać mechanizmy samoleczenia i samonaprawy.
To wszystko oznacza, że w organizmie uruchomiła się tak ważna dla zdrowienia reakcja relaksacyjna („relaxation response”). W trakcie czuwania bardziej aktywna jest część współczulna, a jej pobudzenie mobilizuje organy wewnętrzne do intensywnej pracy. Ta część układu nerwowego w sytuacji zagrożenia wywołuje w układach nerwowym i hormonalnym reakcje typu „walcz lub uciekaj”.
Dążenie do równowagi (Yin – Yang, homeostazy) jest naturalną zdolnością każdego żywego organizmu. Niestety u współczesnego człowieka ta zdolność nie zawsze się uruchamia. Dlaczego chorujemy? Nasze ciała są osłabione toksynami z otoczenia i pożywienia, a psychika przeciążona przez nadmierny stres. Uruchomienie wewnętrznych rezerw za pomocą bioenergoterapii przywraca organizmowi zdolność do samoleczenia. Reakcja relaksacyjna, która przy tym następuje, włącza procesy biochemiczne skierowane na mobilizację układu odpornościowego oraz na regenerację uszkodzonych tkanek i narządów.
Działanie samonaprawcze organizmu
Nasz organizm ma olbrzymią zdolność do samonaprawy. Ta zdolność niestety często bywa osłabiona z powodu wszechobecnego w naszym życiu stresu, który jest głównym powodem rozregulowania autonomicznego układu nerwowego oraz zaburzenia równowagi biochemicznej organizmu. Istnieje wiele naturalnych sposobów przywracania równowagi w funkcjonowaniu tego układu – jednym z nich jest bioenergoterapia.
Spojrzenie medycyny chińskiej
Z punktu widzenia medycyny chińskiej każde rozregulowanie w funkcjonowaniu organizmu przejawia się zakłóceniem prawidłowego obiegu energii i naruszeniem równowagi energetycznej. Bioenergoterapia w wielu przypadkach pomaga tę równowagę przywrócić. Jej działanie jest skierowane na usunięcie blokady w przepływie energii w organizmie chorego, oraz zlikwidowanie niedoborów tej energii, i zasilenie osłabionych chorobą narządów.
1 Restoring the Balance of the Autonomic Nervous System as an Innovative Approach to the Treatment of Rheumatoid Arthritis, Frieda A Koopman, Susanne P Stoof, […], and Paul P Tak, Mol Med. 2011 Sep-Oct; 17(9-10): 937–948. Published online May 20, 2011. doi: 10.2119/molmed.2011.00065
