Rwa kulszowa – potoczna nazwa zapalenia nerwu kulszowego.Zapalenie nerwu kulszowego objawia się jako silny, promieniujący ból kończyny dolnej.
Medycyna konwencjonalna ma ograniczone możliwości leczenia tej choroby. Leczenie rwy kulszowej najczęściej polega na podaniu leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych, zaleceniu przebywania w łóżku oraz skierowaniu na rehabilitację. Nagły atak rwy kulszowej potrafi unieruchomić na kilka dni lub nawet tygodni. Dokuczliwy, promieniujący ból jest ciężki do zniesienia, zakłóca sen i funkcjonowanie w ciągu dnia. Środki przeciwbólowe przepisane przez lekarza dają ulgę na krótko, a przy dłuższym zażywaniu mogą prowadzić do podrażnienia żołądka i uszkodzenia wątroby. Z kolei na rehabilitację często trzeba czekać nawet kilka miesięcy.
Do mojego gabinetu zgłaszają się nieraz osoby, które cierpią na rwę kulszową nawet przez kilka miesięcy. Spotykam chorych wyczerpanych fizycznie i psychicznie przez ciągły ból i nieprzespane noce.
Sposób na rwę kulszową
Stosowana przeze mnie metoda – połączenie manualnej terapii z zabiegami bioenergoterapii – daje możliwość uzyskania szybkiej poprawy w przypadku rwy kulszowej. Jest to metoda nieinwazyjna i bezpieczna. Pierwszorzędne znaczenie w walce z tą dolegliwością ma zlikwidowanie głównej przyczyny bólu – podrażnienia korzeni nerwów. Delikatne uciskanie kilku konkretnych punktów (akupresura) w pobliżu więzadeł kręgosłupa przy jednoczesnym oddziaływaniu biopolem pozwala odblokować kręgi uciskające nerw. Główną przeszkodą są napięte mięśnie i ścięgna wokół zablokowanego miejsca. Bioenergoterapia w trakcie zabiegu terapii manualnej pomaga rozluźnić miejsca napięć, dzięki czemu łatwiej jest uwolnić podrażniony nerw. Energia biopola sprzyja również szybkiej regeneracji uszkodzonego nerwu oraz przyległych mięśni i ścięgien.
Objawy rwy kulszowej
Nagły, przeszywający ból pojawiający się z reguły w okolicach lędźwi i krzyża na skutek gwałtownego ruchu, uniesienia ciężaru, przebywania w pochylonej pozycji.
Ból może promieniować wzdłuż tylnej części uda, dochodząc nieraz do kolana, łydki lub nawet stopy. Ból najczęściej obejmuję jedną nogę, chociaż zdarza się też obustronnie.
Następuje ograniczenie możliwości ruchu: przy próbach zmiany pozycji, pochylenia, podnoszenia przedmiotów i przy obrotach w pasie biodrowym może wystąpić ostry, przeszywający ból w krzyżu, okolicach pośladka, tylnej części uda, pod kolanem, powyżej stawu.
Ból może się nasilać podczas kichania, kaszlu lub pochylania głowy do przodu. Charakterystycznym objawem jest narastający ból przy podnoszeniu wyprostowanej nogi w pozycji leżącej. Cierpiący na rwę kulszową odruchowo stara się odciążyć bolącą nogę, unikając opierania się na pięcie, co może prowadzić do skrzywienia kręgosłupa w odcinku lędźwiowym.
Przy objawach rwy kulszowej utrzymujących się dłuższy czas może dojść do uszkodzenia korzeni nerwowych, co prowadzi do osłabienia czucia w nodze i osłabienia mięśni podudzia i stopy. Poważniejsze objawy uszkodzenia korzeni nerwowych to niedowład i opadanie stopy, nietrzymanie moczu i kału. Przy takich objawach potrzebna jest niezwłoczna konsultacja neurologa!
Przyczyny rwy kulszowej
Przyczyną rwy kulszowej jest ucisk korzenia jednego z nerwów (L4, L5 lub S1), które dają początek najdłuższemu nerwu kończyny dolnej. Ucisk powstaje na tle patologicznych zmian w lędźwiowym odcinku kręgosłupa, takich jak dyskopatia, czyli wypadnięcie dysku (wypuklina lub przepuklina krążka międzykręgowego), zwyrodnienie dysku, skrzywienie kręgosłupa, zwyrodnienie stawów kręgowych. Długotrwałe podrażnienie korzeni nerwowych prowadzi do powstania stanu zapalnego nerwu kulszowego.
Jak można sobie pomóc przy rwie kulszowej
Pierwszym krokiem do uśmierzenia bólu powinno być znalezienie odpowiedniej pozycji, pozwalającej zminimalizować ucisk na nerw. Najczęściej ulgę przynosi przebywanie w pozycji leżącej na plecach z nogami zgiętymi w stawach biodrowych i kolanowych. Pod kolana dobrze jest podłożyć kilka poduszek. Dla złagodzenia bólu można również zastosować nagrzewanie bolącego miejsca za pomocą termoforu lub poduszki elektrycznej.
Aby nie doprowadzić do osłabienia mięśni, nie należy przebywać w łóżku dłużej niż dwa dni. Wykonując codzienne czynności, trzeba zachować ostrożność: unikać pochylania się, podnoszenia ciężkich przedmiotów, przebywania w niewygodnej pozycji itd.
